Als je aan Rotterdam denkt, denk je niet alleen aan een stad die continu in constructie, maar ook continu  ”in destructie” is.

Het bombardement op Rotterdam op 14 mei 1940 kun je zien als “de grote destructie”. Na de oorlog is men begonnen met de wederopbouw, de (re)constructie.

Constructie en destructie zijn sindsdien in de stad blijven hangen.

Kijk naar het oude Rotterdam Centraal Station. Het vorige station heeft uiteindelijk “maar’ vijftig jaar gestaan.

Nu komt daar weer een nieuw en groter station voor in de plaats. Van dit station is de verwachting dat het zo’n 100 jaar blijft staan. Daarbij wordt wel gezegd dat dat niet in de gedaante hoeft te zijn waarin men het over een paar jaar oplevert.

Rotterdam is een van de weinige steden, zo niet de enige, die het “lef” heeft om het “ oude “ zonder enige weemoed af te breken en het te vervangen door iets nieuws.

Afstudeer project Willem de Kooning Academie